جوان ز حادثه‌ای پیر می‌شود گاهی!
دوشنبه, ۲۵ اسفند ۱۳۹۳، ۰۵:۵۱ ب.ظ
هوای خانه چه دلگیر می‌شود گاهی
از این زمانه دلم سیر می‌شود گاهی
عقاب تیزپر دشت‌های استغنا
اسیر پنجه‌ی تقدیر می‌شود گاهی
صدای زمزمه‌ی عاشقان آزادی
فغان و ناله‌ی شب‌گیر می‌شود گاهی
صدای مردم بیگانه در دل غربت
به قلب خسته‌ی من تیر می‌شود گاهی
مبر به موی سپیدم گمان به عمر دراز
جوان ز حادثه‌ای پیر می‌شود گاهی
بگو! اگرچه به جایی نمی‌رسد فریاد
کلام حق دمِ شمشیر می‌شود گاهی
بگیر دست مرا آشنای درد بگیر
نگو چنین و چنان، دیر می‌شود گاهی
به سوی خویش مرا می‌کشد چه خون و چه خاک
محبت است که زنجیر می‌شود گاهی...
_______________________________________________________
+ ......
++ ............
+++ .................
شعر زیبایی ست.
تاحدودی حرف دل این روزهای ما نیز هست.